Iedere zondag probeer ik een goed verslag te maken van de gespeelde wedstrijd van ACV 15-2. Zonder u te vervelen met allerlei tactische vocabulaire.
Na een nachtje te hebben geslapen wilde ik in eerste instantie over Mats Hummel schrijven die na een onterechte rode kaart rustig wegliep zonder iets te zeggen of te doen. Ik wilde u graag het verschil tussen Doofheid en Oost-Indische Doofheid uitleggen. Iets vertellen over Veerkracht. Een opmerking plaatsen over het maken van afspraken. Een vergelijk maken met het veld waarop gisteren werd gespeeld en het veld waar Feyenoord in Berlijn speelde. Open elektriciteitskabels in een douche stond ook op mijn lijstje. Het gebrek aan een spiegel. De nuance tussen eigenwijsheid en eigen wijsheid benadrukken. In mijn woordenboek de betekenis van “Autoritair” opzoeken. Uitleg geven wat je moet doet als de tegenstander een kleine keeper heeft. En zo waren er nog veel meer punten.
Maar dat doe ik allemaal niet. ACV kwam snel op een 2-0 voorsprong. Gaf dit zelf uit handen. Ging de kleedkamer in met 2-2. Kwam furieus uit de kleedkamer en voetbalde zoals het hoorde en kwam met 4-2 voor te staan. Om vervolgens met 4-4 van het veld te gaan.

“Voetbal is simpel, maar het is moeilijk om simpel te spelen”.