Met de persconferentie van vrijdagavond nog vers in het geheugen werd er vanochtend om 09.00 afgetrapt tegen LEO 15-1. In deze poule staat alles dicht bij elkaar, dus winst of verlies heeft grote gevolgen.

Gelukkig had het team geen last van de kou en werd in de eerste helft goed gecombineerd wat diverse kansen opleverde. Helaas stond het vizier in het begin nog niet op scherp. ACV was wel de betere ploeg, maar dat moet je dan kunnen verzilveren. Anders krijg je “scorebord-journalistiek”.

Gelukkig viel de openingstreffer aan de goede kant in de verre hoek. Maar ACV wilde graag meer en kreeg ook meer. Vanaf de rand 16 werd er met een droog schot de 2-0 op de borden gezet. Een ogenschijnlijke simpele corner van LEO draaide vlak voor de ACV-keeper in de goal. Het zicht werd enigszins belemmerd door een scrimmage voor hem zoals het leek. En 2-1 was ook de rust-stand.

Na de rust ging LEO met veel meer druk naar voren spelen en hieruit kwam als snel de gelijkmaker. ACV was hierdoor van slag en kon lastig onder de druk uitvoetballen en dit leverde diverse spannend momenten op voor ACV. Na een lange bal naar voren kon de linksbuiten van ACV de bal meenemen en van een meter of tien afdrukken. Blijkbaar een te lastige bal die bij de LEO-keeper door de benen verdween. Het lot van de keeper is onder andere dat hij/zij geen fouten mag maken. Daarna redde hij overigens nog een paar keer goed.

In de laatste minuut kreeg LEO nog een vrije trap net buiten de 16. De muur werd opgesteld en iedereen hield zijn adem in. De bal werd geplaatst over de muur, maar de keeper stond prima opgesteld en hij pakte de bal goed. En hiermee was de overwinning een feit. Nu maar afwachten of dit de laatste wedstrijd was voor de winterstop.

“Hoe moeilijker de overwinning, hoe meer voldoening de winst geeft” (Pelé).