Na de uitschakeling in de beker door Rolder Boys, werd er nu afgereisd naar Rolde voor de competitiewedstrijd. Zelfde team, zelfde scheidsrechter maar een ander veld. En met de Coronaregels heeft een uitwedstrijd 1 voordeel: de rijdende ouders mogen langs het veld staan en zo heb je toch nog wat supporters.
Maar de grote vraag vandaag was: Kan ACV zich revancheren?
Dat ACV goed kan voetballen hebben ze al eerder laten zien. En dat kwam er vandaag ook goed uit. ACV kwam furieus uit de startblokken. En scoorde al snel van buiten de 16 de eerste goal. Gejuich en blijdschap alom. Diverse mooie aanvallen wisselden elkaar af. Dit resulteerde in diverse schoten op het doel en met iets meer geluk was de stand al snel opgelopen.
Maar de tweede goal hing in de lucht. En inderdaad: met zo’n tien minuten te spelen voor de rust viel deze dan ook.
Ook na de rust was ACV de bovenliggende partij. Er werden duels aangegaan op het randje. Shirts werden getest op trekkracht en de bal was niet altijd het enige dat geraakt werd. Maar een wedstrijd was het wel. De 0-3 verscheen op de borden. Nu is de wedstrijd wel gespeeld?
Maar Rolder Boys bleef doordrukken en kon met een snelle aanval een tegengoal noteren. Maar ACV bleef voetballen en strijden. Het ACV-doel werd nu vaker onder vuur genomen. En helaas de aansluitingstreffer viel ook: 2-3.
Wat brengt de wedstrijd nog meer? Nog meer aanvallen van ACV met een verlossende goal! 2-4!! Maar Rolder Boys gaf niet op de speelde alles of niks. En de aansluitingstreffer was een feit: 3-4. Het zou toch niet…
De scheidsrechter gaf aan dat het buitenspel was. En met de minuten die wegtikten, verdween het geloof bij Rolder Boys. En ging ACV nu wel met
drie punten op zak terug naar Assen. Maar net zo belangrijk: met een goed gevoel.

“Als je niet gelooft dat je het kan, heb je helemaal geen kans om te winnen”.  (Arsene Wenger)