Na een grondige check door de scheidsrechter van alle spelerspassen, begon de wedstrijd vijf minuten later. ACV startte goed. De ploeg combineerde naar hartelust. Na zes minuten stond er reeds 0-2 voor de bezoekers op het scorebord. De rechtsbuiten rondde een dribbel beheerst af en de linksbuiten kapte weer eens een verdediger uit, om vervolgens in de linkerhoek te scoren. Kans na kans volgde, maar onder andere de ACV-spits had zijn vizier niet scherp staan. Steeds stond de doelman in de weg. Vlak voor rust had zijn beheerste schuiver in de verre hoek meer succes: 0-3.

 

 

Ook in de tweede helft van dit vriendelijke duel werd er door de leidsman weer volop gefloten. Zelfs een schouderduw werd afgefloten. Of was het voor buitenspel. Of, tsja, waarvoor eigenlijk? Het was in ieder geval verdacht vaak in het nadeel van de gasten. Afijn, de wedstrijd verzandde een beetje. ACV bleef wel kansen missen. Ogenschijnlijke intikkers werden niet ingetikt. Halverwege de tweede helft viel de 0-4, zuiver binnengeschoten tussen de doelman en de eerste paal, en toen was het definitief gedaan. De thuisploeg profiteerde nog van een fout in de ACV-verdediging (1-4), ACV miste nog een kans en de scheids floot nog maar een keer. Dat was gelukkig het eindsignaal. Punten in de tas en adios.