Vanaf het begin is ACV de bovenliggende partij. Hoog druk zetten, veel balveroveringen en vanuit de omschakeling kansen creëren. Na een schot op de lat, volgt even later een snelle aanval over links. De linksbuiten krijgt een mooie steekpass, neemt de bal één keer aan en schiet dan een lage, droge bal in de verre hoek. De thuisploeg weet er sporadisch uit te komen. De paar hoge ballen voor de pot leveren de ACV-doelman het nodige werk op. Het is wachten op de 0-2, maar die komt er niet voor de rust. Rustand 0-1 voor ACV.

 

In de eerdere wedstrijden dit seizoen maakte ACV vaak het verschil in de tweede helft. Dit lijkt precies zo een wedstrijd te worden gezien het veldoverwicht van de Assenaren. Maar dat loopt anders. Binnen 10 minuten na rust komt De Weide op 1-1. ACV wil wel, maar de ploeg haalt zijn normale niveau niet meer. Teveel balverlies, teveel slordigheden. Weer tien minuten later scoren de Hoogeveners de 2-1. Het zal toch niet? ACV probeert een offensief te forceren. Een enkel kansje volgt en de ploeg verdient een strafschop, maar krijgt deze niet. Maar dat mag zeker geen excuus zijn. Vlak voor tijd scoort de promovendus de 3-1. Einde wedstrijd.

 

Een valse start. Jammer en onnodig lijkt het. Het team bulkt van het talent en de trainingen zijn van hoog niveau. Nu eerst twee weken om het teamgevoel weer op orde te krijgen, dan op zaterdag 24 februari thuis tegen CSV Apeldoorn. In de Najaarscompetitie startte ACV ook moeizaam, om daarna een indrukwekkende reeks neer te zetten. Dit was de wake-up call, er is nog alles om voor te spelen.