Op veld 5 is het een matige eerste helft. ACV heeft meer balbezit, is afentoe gevaarlijk met afstandsschoten en creëert wat kansjes. Erg overtuigend is het nog niet. De Friezen komen er afentoe goed uit. Vooral de linksbuiten is gevaarlijk. Na ruim een half uur spelen kapt hij de bal af, neemt hem mee naar binnen, schiet en krijgt de geblokte bal weer voor zijn voeten, dribbelt door en schiet dan hoog in het doel raak. Een mokerslag, zo voelt dat zo vlak voor rust en in een wedstrijd waarin ACV zoekende is. De rust geeft tijd om de zaken te herstellen.

 

Direct na rust gaat de wedstrijd nog steeds aardig gelijk op. De buitenspelers van ACV komen wel steeds vaker in balbezit en dat levert steeds meer gevaar op. De rechtsback van de gasten wordt onzeker. Bij een diepe bal werkt hij deze verkeerd weg, waardoor de ACV-aanvaller de bal meeneemt en netjes langs de doelman werkt. Het is 1-1, ACV leeft weer! Waar de energie bij ACV wegsijpelde, lijkt deze weer helemaal terug. Een paar minuten later is daar een verre uittrap van de ACV-doelman. Via de ACV-spits komt deze bij de linksbuiten terecht. Hij schiet de bal vanaf een meter of tien diagonaal in de verre hoek. We staan 2-1 voor! De vreugde is enorm. 

 

De wedstrijd wordt grimmiger. De grensrechter van de gasten vlagt continu bij vermeende buitenspelsituaties. De scheidsrechter besluit in sommige situaties de vlagsignalen te negeren, wat leidt tot frustratie bij de Friese spelers. Waarom wordt er niet gefloten als er gevlagd wordt? Dit in combinatie met de achterstand lijkt een soort vrijbrief voor de gasten om dan de tegenstander maar te gaan schoppen. Vliegende tackles, op de hielen trappen, het wordt helaas amper bestrafd door de scheidsrechter. ACV krijgt intussen de nodige kansen voor een grotere voorsprong, maar de scherpte ontbreekt. Daardoor blijft het spannend, ook voor de ouders langs de kant. Vooral de moeders praten elkaar moed in. Op het veld weten de gasten door hoge ballen voor de pot nog wat gevaar te stichten. Het zal toch niet? 

 

Het is inmiddels ver in blessuretijd. De doelman van Drachtster Boys heeft de bal op de rand van de zestien in handen. Hij gaat voor de verre uittrap. Hij gooit de bal op en schiet hem weg. Twee meter verder staat de rechtsbuiten van ACV die met een hoog been de bal tegenhoudt. De bal stuitert opzij, waarna de ACV'er als eerste bij de bal is. Hij schuift de bal netjes in het lege doel. Alles en iedereen van de gasten is in rep en roer. Dit mag toch niet? De scheidsrechter keurt het doelpunt goed: 3-1 voor ACV! Nu zijn de spelers van ACV helemaal vogelvrij verklaard. Gelukkig fluit de leidsman snel af. 

 

Het was van ACV kant niet al te best, maar het moet gezegd dat tegenstander Drachtster Boys goed speelde. Na de moeizame eerste helft van ACV, na het bericht dat De Weide over ACV was gewipt op de ranglijst, na de 0-1 achterstand en tegen een fysiek pittige tegenstander, wist ACV de rug toch te rechten en ook dit duel in winst om te zetten. Petje af. Toch moet ook volgende week bij laagvlieger AZSV in Aalten gewonnen worden. Dan pas is het kampioenschap zeker. Bij ieder ander resultaat is de ploeg afhankelijk van het resultaat van De Weide tegen de nummer laatst. We blijven het op de voet volgen.

 

Angelique, de moeder van Esra, heeft mooie foto's gemaakt van de spannende wedstrijd. Kijk ze hier: https://photos.app.goo.gl/iqwiagAGNKvGP8PB7