Natuurlijk gaat het in deze leeftijdscategorie niet om een revanche in winst, maar om een revanche in inzet en spelopvatting. Het plezier heeft deze groep eigenlijk altijd wel, of het nu op de training of bij de wedstrijd is. De ontwikkeling gaat wel met horten en stoten. De ene week lijkt het team meer afhankelijk van hetgeen de trainersstaf aandraagt tijdens de wedstrijd dan de andere week. Maar gelukkig laten de boys steeds vaker zien dat de intrinsieke motivatie en durf er wel is. Dat was woensdagavond zeker het geval. 

 

Terwijl de schemer al inzet, scoort Meerdijk de 1-0. ACV is eventjes zoekende, maar weet zich snel te herpakken. Doordekken, goed druk zetten, binnen 5 seconden de bal terugveroveren en lekker combineren. Zaterdag gebeurde dit minimaal, waarbij moet worden gezegd dat het op het hobbelige grasveld ook moeilijker voetballen was. De ene na de andere aanval volgt nu op het kunstgras in Emmen. Via individuele dribbelacties, via ééntweetjes en met afstandsschoten gaat de teller lopen. De 1-4 voorsprong voor ACV met rust had zomaar al veel hoger kunnen zijn.

 

Na rust volgt eerst de bijna traditionele tegentreffer: 2-4. De thuisploeg heeft even de hoop dat het weer een wedstrijd wordt. Even,  want de Assenaren geven nu vol gas en vijf minuten later staat het al 2-7. De Emmenaren kunnen niet onder druk uitvoetballen en de vanaf het begin van de wedstrijd gehanteerde lange bal levert nog steeds geen rendement op. ACV speelt echt als een team, met veel kansen als resultaat. Dat de uiteindelijke eindstand 2-9 is, is gezien het grote aantal kansen een klein wonder.

 

Wat een topprestatie van het team! De boys gingen dan ook zingend het veld af. De scheidsrechter, gehuld in de officiële KNVB-outfit, leverde ook een topprestatie. De heer Van der Tuin was onopvallend goed en stelde zich volledig ondergeschikt op aan het spelplezier van de teams. Al met al hadden spelers en ouders van ACV JO11-1 een leuk avondje op het complex van sc Angelslo.