Vanaf het begin is ACV beter. De ploeg speelt het eigen spel, bouwt op via de backs en weet zo combinerend kansen te creëren. De doelman van de thuisploeg en de paal staan succes in de weg. Het is wachten op de voorsprong van ACV. Na het eerste kwart is het 0-0. Bij Veendam is alles erop gericht de bal snel bij de sterke spits te krijgen. Bij een zeldzame aanval van de geel zwarten verslikt de laatste man van ACV zich en loopt een Veendam-speler recht op de doelman af en scoort hij met een mooi schot in de bovenhoek (1-0). 

 

ACV laat zich niet kennen en blijft combineren. De ACV-spits krijgt de bal aangespeeld met zijn rug naar het doel. Hij loopt opzij en dreigt met rechts te schieten, kapt de bal dan af en schiet met links netjes in de linkerbenedenhoek: 1-1. De sterke spits van de thuisploeg maakt daarna een actie over rechts, valt over een been van een ACV-verdediger die de bal wegtikt en alles wat Veendam is schreeuwt om een strafschop. Dus dat gebeurt: 2-1 voor Veendam. Een ruststand die geen recht doet aan het veldspel.

 

Na rust zet ACV direct weer druk naar voren. Een hoekschop draait bij de tweede paal richting doel, waar de doelman de bal niet onder controle krijgt en deze in eigen doel werkt: 2-2. Je merkt nu de frustratie toenemen bij de thuisploeg. Zij moeten immers winnen om kampioen te worden. Bij een diepe bal op de ACV-spits trekt een Veendam-verdediger aan de noodrem. Duidelijk een overtreding en dan ook een strafschop. De scheidsrechter laat doorspelen. Einde derde kwart. Ook in het vierde kwart is er maar één ploeg die voetbalt. Tien minuten voor tijd scoort ACV de 2-3 na een heerlijk afstandsschot in de verre kruising. 

 

Daarna vliegt Veendam er in. Een aantal spelers van de thuisploeg staat huilend in het veld. Ze schelden op de scheidsrechter, op elkaar, op toeschouwers en op de trainster. En de trainster schreeuwt terug. De geelzwarten schoppen en zijn veel te laat bij tackles. Je hoopt dan dat de scheidsrechter ingrijpt. Dat gebeurt niet. Je hoopt dat de de trainster wat doet. Ook niet. Dan is het de jonge ACV-trainer die uiteindelijk het verstandigst is en ingrijpt en volledig terecht zegt: 'scheidsrechter, wij stoppen er nu mee, ik moet mijn spelers in bescherming nemen'. Na kort overleg tussen de trainers spelen de ploegen de laatste twee minuten toch uit. Gelukkig in een rustigere sfeer. Bij het eindsignaal is ACV blij met de terechte overwinning. Veendam treurt en FC Assen is na een appje blij met het kampioenschap.

 

Het moet wel gezegd: een ouder van Veendam liep tijdens de wedstrijd naar de trainster om te vragen waar ze in godsnaam mee bezig was. En meerdere Veendam-ouders gaven aan dat de wedstrijd wat hen betreft gestaakt had mogen worden, zodat de Veendam-spelers hier misschien van leren.  Als liefhebber vraag je je ook af waarom Veendam niet gewoon lekker gaat voetballen. De doelman heeft bijvoorbeeld geen enkele keer een back aangespeeld, alle ballen ging linea recta ver naar voren. Het zal de kampioens-stress geweest zijn.

 

Wat uiteraard het belangrijkste van alles is: ACV speelde de hele wedstrijd het eigen spel, opbouwen via de backs. ACV liet zich door alle commotie niet van de wijs brengen. ACV beet van zich af, zonder de grens over te gaan. En dan is het natuurlijk helemaal fijn als het goede voetbal en het goede gedrag wordt beloond. Het grootste compliment gaat naar trainer Alaz. Hij wist heel goed in te schatten dat ingrijpen noodzakelijk was, om zijn jongens te beschermen. Uiteindelijk een nette tweede plek voor ACV, nadat het team door een mindere start na 3 van de 7 wedstrijden een grote achterstand had op de koplopers. De felicitaties gaan uit naar kampioen FC Assen. Tot in de 4e fase!