De herfst heeft zijn intrede gedaan wat leidt tot andere taferelen in het dagelijkse leven.  En dus ook op het voetbalveld.  Wind en regen zorgen voor onvoorspelbare momenten.
Vandaag (30 oktober) kwam Dwingeloo op bezoek, de nummer laatst in deze competitie. Maar al eerder was dit niet terug te zien in het spelbeeld. Vorige week verloor ACV immers van Velocitas, de nummer voorlaatst. Dus de jongens hadden wat te bewijzen.
Vooraf waren de afspraken en tactiek door trainer Koster al medegedeeld aan het team. Maar in de wedstrijd leek het erop dat de boodschap niet door iedereen goed werd begrepen. ACV kwam op voorsprong door een penalty, maar kreeg ook net zo gemakkelijk de gelijkmaker tegen. Dwingeloo vocht met hart en ziel voor de punten. Want hoe lager je staat op de ranglijst, hoe meer je hebt omvoor te vechten.
En laat dat “vecht-voetbal” een ACV-er niet altijd goed liggen. Dus moet je voorkomen dat je in de situatie komt die je niet beheerst.
Na de rust werd het wel iets beter. Weliswaar werd ACV steeds dreigender, maar tot een goal kwam het niet direct.  En daarmee kreeg Dwingeloo steeds meer vertrouwen in een goede afloop.
Uiteindelijk met nog zo’n 10 minuten te spelen kwam de 2-1 op de borden.  Maar Dwingeloo capituleerde niet en kwam zelfs met geluk in balbezit, waardoor de spits kon doorstomen en de keeper verschalkte: 2-2. 
Zal ACV wederom punten laten liggen tegen een laag geklasseerde tegenstander? In de laatste minuten kwam dan eindelijk het verlossende doelpunt en kon ACV wel de feestmuziek aandoen in de kleedkamer. De inzet werd beloond met 3 punten.


“Je verliest pas, als je opgeeft.”